Önermeli ve birinci dereceden mantık-temelli modeller
Afshine Amidi ve Shervine Amidi tarafından
Ayyüce Kızrak ve Başak Buluz tarafından çevrilmiştir
Temeller
Önerme mantığının sözdizimi $f$, $g$ formülleri ve $\neg, \wedge, \vee, \rightarrow, \leftrightarrow$ bağlayıcılarını belirterek, aşağıdaki mantıksal ifadeleri yazabiliriz:
Adı | Sembol | Anlamı | Gösterim |
Doğrulama | $f$ | $f$ | |
Dışlayan | $\neg f$ | $f$ değil | |
Kesişim | $f\wedge g$ | $f$ ve $g$ | |
Birleşim | $f\vee g$ | $f$ veya $g$ | |
Implication | $f\rightarrow g$ | eğer $f$'den $g$ çıkarsa | |
İki koşullu | $f\leftrightarrow g$ | $f$ ve $g$'nin ortak olduğu bölge |
Not: bu bağlantılar dışında tekrarlayan formüller oluşturulabilir.
Model $w$ modeli, ikili sembollerin önermeli sembollere atanmasını belirtir.
Örnek: $w = \{A:0, B:1, C:0\}$ doğruluk değerleri kümesi, $A$, $B$ ve $C$ önermeli semboller için olası bir modeldir.
Yorumlama fonksiyonu Yorumlama fonksiyonu $\mathcal{I}(f,w)$, $w$ modelinin $f$ formülüne uygun olup olmadığını gösterir:
Modellerin seti $\mathcal{M}(f)$, $f$ formülünü sağlayan model setini belirtir. Matematiksel konuşursak, şöyle tanımlarız:
Bilgi temelli
Tanım Bilgi temeli $\textrm{KB}$ (knowledge base), şu ana kadar düşünülen tüm formüllerin birleşimidir. Bilgi temelinin model kümesi, her formülü karşılayan model dizisinin kesişimidir. Diğer bir deyişle:
Olasılıksal yorumlama $f$ sorgusunun $1$ olarak değerlendirilmesi olasılığı, $f$'yi sağlayan bilgi temeli $\textrm{KB}$'nin $w$ modellerinin oranı olarak görülebilir, yani:
Gerçeklenebilirlik En az bir modelin tüm kısıtlamaları yerine getirmesi durumunda $\textrm{KB}$'nin bilgi temelinin gerçeklenebilir olduğu söylenir. Diğer bir deyişle:
Not: $\mathcal{M}(\textrm{KB})$, bilgi temelinin tüm kısıtları ile uyumlu model kümesini belirtir.
Formüller ve bilgi temeli arasındaki ilişki Bilgi temeli $\textrm{KB}$ ile yeni bir formül $f$ arasında aşağıdaki özellikleri tanımlarız:
Adı | Matematiksel formülü | Gösterim | Notlar |
$\textrm{KB}$ $f$ içerir | $\mathcal{M}(\textrm{KB})\cap\mathcal{M}(f)=\mathcal{M}(\textrm{KB})$ | • $f$ yeni bir bilgi getirmiyor
• Ayrıca $\textrm{KB}\models f$ yazıyor |
|
$\textrm{KB}$ $f$ içermez | $\mathcal{M}(\textrm{KB})\cap\mathcal{M}(f)=\varnothing$ | • Hiçbir model $f$ ekledikten sonra kısıtlamaları yerine getirmiyor
• $\textrm{KB}\models\neg f$'ye eşdeğer |
|
$f$ koşullu $\textrm{KB}$ |
$\mathcal{M}(\textrm{KB})\cap\mathcal{M}(f) \neq \varnothing$
ve $\mathcal{M}(\textrm{KB})\cap\mathcal{M}(f)\neq\mathcal{M}(\textrm{KB})$ |
• $f$ $\textrm{KB}$'ye aykırı değil
• $f$ $\textrm{KB}$'ye önemsiz miktarda bilgi ekliyor |
Model denetimi Bir model denetimi algoritması, $\textrm{KB}$'nin bilgi temelini girdi olarak alır ve bunun karşılanabilir olup olmadığını çıkarır.
Not: popüler model kontrol algoritmaları DPLL ve WalkSat'ı içerir.
Çıkarım kuralı $f_1,...,f_k$ ve sonuç $g$ yapısının çıkarım kuralı şöyle yazılmıştır:
İleri çıkarım algoritması Çıkarım kurallarından $\textrm{Rules}$, bu algoritma mümkün olan tüm $f_1, ..., f_k$'den geçer ve eşleşen bir kural varsa, $\textrm{KB}$ bilgi tabanına $g$ ekler. Bu işlem $\textrm{KB}$'ye daha fazla ekleme yapılamayana kadar tekrar edilir.
Türetme $f$'nin $\textrm{KB}$ içerisindeyse veya $\textrm{Rules}$ kurallarını kullanarak ileri çıkarım algoritması sırasında eklenmişse, $\textrm{KB}$'nin $\textrm{Rules}$ ile $f$ ($\textrm{KB}\vdash f$ yazılır) türettiğini söylüyoruz.
Çıkarım kurallarının özellikleri Çıkarım kurallarının kümesi $\textrm{Rules}$ aşağıdaki özelliklere sahip olabilir:
Adı | Matematiksel formülü | Notlar |
Sağlamlık | $\{f \, | \, \textrm{KB}\vdash f\}\subseteq\{f \, | \, \textrm{KB}\models f\}$ | • Çıkarılan formüller $\textrm{KB}$ arafından sağlanmıştır • Her defasında bir kural kontrol edilebilir • "Gerçeğinden başka bir şey yok" |
Tamlık | $\{f \, | \, \textrm{KB}\vdash f\}\supseteq\{f \, | \, \textrm{KB}\models f\}$ | • Ya $\textrm{KB}$'yi içeren formüller ya bilgi tabanında zaten vardır, ya da ondan çıkarılan değerlerdir • "Tüm gerçek" |
Önerme mantığı
Bu bölümde, mantıksal formülleri ve çıkarım kurallarını kullanan mantık tabanlı modelleri inceleyeceğiz. Buradaki fikir ifade ve hesaplamanın verimliliğini dengelemektir.
Horn cümlesi $p_1,...,p_k$ ve $q$ önerme sembollerini not ederek, bir Horn cümlesi şu şekildedir (matematiksel mantık ve mantık programlamada, kural gibi özel bir biçime sahip mantıksal formüllere Horn cümlesi denir):
Not: $q=\textrm{False}$ olduğunda, "hedeflenen bir cümle" olarak adlandırılır, aksi takdirde "kesin bir cümle" olarak adlandırırız.
Modus ponens $f_1,...,f_k$ ve $p$ önermeli semboller için modus ponens kuralı yazılır:
Not: her uygulama tek bir önermeli sembol içeren bir cümle oluşturduğundan, bu kuralın uygulanması doğrusal bir zaman alır.
Tamlık $\textrm{KB}$'nin sadece Horn cümleleri içerdiğini ve $p$'nin zorunlu bir teklif sembolü olduğunu varsayalım, Hornus cümlelerine göre modus ponenleri tamamlanmıştır. Modus ponens uygulanması daha sonra $p$'yi türetir.
Konjunktif normal form Bir konjonktif normal form (CNF, conjunctive normal form) formülü, her bir cümlenin atomik formüllerin bir ayrıntısı olduğu cümle birleşimidir.
Açıklama: başka bir deyişle, CNF'ler $\vee$ ait $\wedge$ bulunmaktadır.
Eşdeğer temsil Önerme mantığındaki her formül eşdeğer bir CNF formülüne yazılabilir. Aşağıdaki tabloda genel dönüşüm özellikleri gösterilmektedir:
Kural adı | Başlangıç | Dönüştürülmüş | |
Eleme | $\leftrightarrow$ | $f \leftrightarrow g$ | $(f \rightarrow g) \wedge (g \rightarrow f)$ |
$\rightarrow$ | $f \rightarrow g$ | $\neg f \vee g$ | |
$\neg\neg$ | $\neg\neg f$ | $f$ | |
Dağıtma | $\neg$ üzerine $\wedge$ | $\neg(f \wedge g)$ | $\neg f \vee \neg g$ |
$\neg$ üzerine $\vee$ | $\neg(f \vee g)$ | $\neg f\wedge \neg g$ | |
$\vee$ üzerine $\wedge$ | $f \vee (g \wedge h)$ | $(f \vee g) \wedge (f \vee h)$ |
Çözünürlük kuralı $f_1,...,f_n$ ve $g_1,...,g_m$ önerme sembolleri için, $p$, çözümleme kuralı yazılır:
Not: her uygulama, teklif sembollerinin alt kümesine sahip bir cümle oluşturduğundan, bu kuralı uygulamak için üssel olarak zaman alabilir.
Çözünürlük tabanlı çıkarım Çözünürlük tabanlı çıkarım algoritması, aşağıdaki adımları izler:
- Adım 1: Tüm formülleri CNF'ye dönüştürün
- Adım 2: Tekrar tekrar, çözünürlük kuralını uygulayın
- Adım 3: $\text{False}$ türetilmişse tatmin edici olmayan dönüş yapın
Birinci dereceden mantık
Buradaki fikir, daha kompakt bilgi sunumları sağlamak için değişkenleri kullanmaktır.
Model Birinci mertebeden mantık haritalarında bir $w$ modeli:
- nesnelere sabit semboller
- nesnelerin dizisini sembolize etmek için tahmin
Horn cümlesi $x_1,...,x_n$ değişkenleri ve $a_1,...,a_k,b$ atomik formüllerine dikkat çekerek, bir boynuz maddesinin birinci derece mantık versiyonu aşağıdaki şekildedir:
Yer değiştirme Bir yerdeğiştirme değişkenleri terimlerle eşler ve $\textrm{Subst}[\theta,f]$ yerdeğiştirme sonucunu $f$ olarak belirtir.
Birleştirme Birleştirme $f$ ve $g$'nin iki formülünü alır ve onları eşit yapan en genel ikameyi $\theta$ verir:
Not: $\textrm{Unify}[f,g]$ eğer böyle bir $\theta$ yoksa $\textrm{Fail}$ döndürür.
Modus ponens $x_1,...,x_n$ değişkenleri, $a_1, ..., a_k$ ve $a'_1,...,a'_k$ atomik formüllerine dikkat ederek ve $\theta = \textrm{Unify}(a'_1\wedge ...\wedge a'_k, a_1\wedge ...\wedge a_k)$ modus ponenlerin birinci dereceden mantık versiyonu yazılabilir:
Tamlık Modus ponens sadece Horn cümleleriyle birinci dereceden mantık için tamamlanmıştır.
Çözünürlük kuralı$f_1, ..., f_n$, $g_1, ..., g_m$, $p$, $q$ formüllerini not ederek ve $\theta=\textrm{Unify}(p,q)$ ifadesini kullanarak, çözümleme kuralının birinci dereceden mantık sürümü yazılabilir:
Yarı-karar verilebilirlik Birinci dereceden mantık, sadece Horn cümleleriyle sınırlı olsa bile, yarı karar verilebilir eğer:
- $\textrm{KB}\models f$ ise $f$ sonsuz zamanlıdır
- $\textrm{KB}\not\models f$ ise sonsuz zamanlı olabilirliği gösteren algoritma yoktur